İYİLİK VE KÖTÜLÜK

 Bilindiği üzere kuşlar ilkbahar mevsimi yuva yapıp yazın da yavruları yumurtadan çıkar. Ancak, kuşun birisi mevsimleri şaşırmış ve sonbaharda yuva yapıp yumurtlamış ve yavrularını da yumurtadan çıkarmayı becermiş.

 Hava soğuk olduğundan kuş yavruları üşümemek için çırpınırken bir tanesi yuvadan düşmüş. Tesadüf oradan geçen bir ihtiyar kuş yavrusunu görmüş, bir kuş yuvasına bakmış bir kendi haline. Ağaca çıkmayı gözü yemediği için kuş yavrusunu avucunda biraz ısıtmış, tam bu sırada oradan geçen bir at dışkı yapmış. İhtiyar camiye geç kalmamak istediğinden kuş yavrusunu sıcak olan at dışkısının içine koymuş ve yavrunun ısınmasını sağlamış. Kendi kendine de “Namaz dönüşü birini bulur yavruyu yuvasına koydururum” diye de düşünmüş.

Dışkının içindeki kuş yavrusu iyice ısınınca hareket etmeye başlamış. Karnı aç uçan bir kartal yerdeki bu hareketi görünce hemen inip kuş yavrusunu o dışkının içinden çıkarmış.

 Sonuçta ne olmuş derseniz; kartal, kuş yavrusunu iyilik yapmak için değil, karnını doyurmak için pislikten çıkarıp yemiş.

 Hisseden kıssa; Kötülük zannettiğimiz bazı şeyler kötülük değil, iyilik zannettiğimiz bazı şeyler de iyilik değildir. Bütünü görmek gerekli.