Alkış Gereksinimi

 Anne ve babası küçük kızlarına ip atlama oyunu öğretiyorlardı.

Küçük kız, kendisine öğretilen her şeyi dikkatle dinledikten sonra, anne ve babasının yardımı olmaksızın, kendi başına bir kez zıpladı ve atlamayı başardı. Bunun üzerine anne ve babası onu alkışlayarak kutladılar. İkinci kez atladığında, anne ve babasından daha coşkulu alkışlar yükseldi. Küçük kız kendi başına rahat rahat ip atlayabilecek duruma  gelene dek anne ve babası onu ilgiyle izlediler ve alkışlarıyla desteklediler.

Çocuklarının bu oyunu artık kendi kendine oynayabileceğini   gördükten sonra ise onla ilgilenmeye gerek görmediler ve bahçenin bir köşesine çekilip, kendi aralarında konuşmaya başladılar.

Aradan kısa bir süre geçtikten sonra küçük kızlarının yanlarına geldiğini gören anne baba, ona neden ip atlamadığını sordular.

"Atlamayı öğrendim ama, şimdi atlayamıyorum" dedi küçük kız. "Çünkü alkışınız yok…"

(Bora Çıracı)