KADRAJ

 

Bir fotoğraf çerçevesinden gülümser çocukluğum

Kalmasa da artık gözlerimdeki pırıltıdan eser;

Baktıkça o masum gülümseyişine

Yeniden çocuk olursun.

 

Bir başka karede ilk aşkın çıkar karşına

İnceden yansa da yüreğin;

Dudakların hatırlar ilk öpüşün heyecanını

Hani girmek mümkün olsa resmin içine;

Yeniden aşık olursun.

 

Gün batımında suya değer güneşin yüzü

Dans eder engin deniz ve güneş

Puslu bir akşam üstü takılır kardajına hüzünler

Sen bir turuncu olursun;

Bir turkuaz.

 

Bir sokak hayat bulur objektifinde

Tek karede dondurursun hayatın tüm renklerini

Köşedeki simitçi,

Top peşinde çocuklar,

Başı önde dalgın yürüyen adam,

Çiçeğe durmuş ıhlamur ağacı,

Hepsi sen olursun.

 

Ayak izlerini takip edersin hayatın

An'lar yakalar ve bırakırsın sonsuzluğa

Yaşama dair ne varsa,

Önce sana uğrasın istersin,

Bencillik değildir bu

Tüm telaşın

Acıyı ve hüzünleri hapsetmektir negatiflere

Yalnız umut,

Yalnız aşk,

Yalnız güzellik kalsın diye geride.

                                              22/03/2006

 

Bu sayfadaki yazı izin almadan yayımlanamaz

  Bu sayfa 08.04.2006 10:35:36 Tarihinde Güncelleştirilmiştir