BEN EYLÜL

 

Ben Eylül’ün kızıyım,

İçimde usul usul dökülen çınar yaprakları;

Sonbahar sarısı rengim , ıslığım hüzün…

Vurdukça tüm hırçınlığıyla rüzgar ;

Savrulup duran bir yüreğim var.

 

Bir fısıltıyım ürkek ve utangaç;

Sesim  ne duyulur ne duyulmaz.

Bitmemiş ezgim , söylenmemiş sözüm , dinmeyen sızım var.

 

Ben Eylül’ün kızıyım;

Ben sarı,

Ben hüzün,

Ben sızıyım…

Bu sayfadaki yazı izin almadan yayımlanamaz

  Bu sayfa 07.01.2007 09:18:06 Tarihinde Güncelleştirilmiştir