BEN EYLÜL
Ben Eylül’ün kızıyım,
İçimde usul usul dökülen
çınar yaprakları;
Sonbahar sarısı rengim ,
ıslığım hüzün…
Vurdukça tüm hırçınlığıyla
rüzgar ;
Savrulup duran bir yüreğim
var.
Bir fısıltıyım ürkek ve
utangaç;
Sesim ne duyulur ne
duyulmaz.
Bitmemiş ezgim , söylenmemiş
sözüm , dinmeyen sızım var.
Ben Eylül’ün kızıyım;
Ben sarı,
Ben hüzün,
Ben sızıyım… |