DARA DURMUŞ

        

Dara durmuş emeğin önünde

Ellerinde toprağın burcu burcu kokusu

Buğdayın başağı, suyun buğusu

Harman olmuş yüreğinde…

 

Hakkını savunmak nedir,

Bilmemiş hiç…

Al yazmanın oyasına işlemiş

Acısını, sevdasını, la’l olmuş duygularını

 

Toprağa doğurmuş çocuklarını

Toprakla doyurmuş

Gün yanığı teninde

Nasır tutmuş yalnızlık

 

Dara durmuş sevdasının önünde

Ezber etmiş yarin cemalini

Sevmeyi bilmiş, ibadet gibi,

Sevilmeyi yaşamamış

 

Dara düşmüş…

Bu sayfadaki yazı izin almadan yayımlanamaz

  Bu sayfa 04.12.2009 23:17:11 Tarihinde Güncelleştirilmiştir